راهنمای خرید آمپلی فایر گیتار بیس
المور: یكی از دغدغه های نوازندگان گیتار و بطور مشخص نوازندگان گیتار بیس، خرید آمپلی فایر مناسب سازشان است.
به گزارش المور به نقل از ایسنا، بنابر اعلام داورملودی، در این متن بطور مشخص می خواهیم نکاتی را در مورد یک آمپلی فایر مناسب گیتار بیس یادآوری نماییم تا کمک شایانی به این دسته از دوست داران موسیقی باشد.
گام اول
در درجه اول باید بدانید امپ ها در حالت کلی به سه دسته ترانزیستوری، لامپی و و هیبریدی تقسیم می شوند. اگر به دنبال قدرت بالاتر نسبت به قیمت امپ هستید، امپ های ترانزیستوری گزینه بسیار مناسبی به شمار می روند، چونکه آمپلی فایرهای لامپی به سبب محدود بودن شرکت های تولید لامپ، قیمت بالاتری دارند. همین طور شایان ذکر است امپ لامپی لطمه پذیرتر از آمپلی فایرهای ترانزیستوری بوده و ممکنست با جابجایی زیاد لطمه ببینند. از طرف دیگر آمپلی فایرهای دیجیتال صدای بلندتری تولید می کنند، اما به محض رسیدن به نهایت توان خود (در سطوح بالای صدا)، صدای تولید شده در قیاس با رقیب خود یعنی امپ لامپی در شرایط یکسان، بسیار ناخوشایند خواهد بود. شاید این بارزترین دلیل محبوبیت امپ لامپی در بین نوازندگان حرفه ای گیتار باشد. با این وجود توان امپ های ترانزیستوری نیز به قدری بالا در نظر گرفته می شود تا نیازی به رسیدن به حداکثر توان آن نباشد و صدا حالت طبیعی خودرا حفظ نماید، بدین سبب می توان اظهار داشت این مورد نقطه ضعفی برای یک امپ ترانزیستوری به شمار نمی رود.
امپ های مدلساز (modeling amp)
امروزه کمپانی های تولید امپلی فایر گیتار کاملا به تکنیک های ساخت یک امپ مسلط هستند. اینکه امپی که طراحی می نمایند پشت بسته باشد و یا پشت باز. بعلاوه قادر به ساخت امپ هایی هستند که شبیه سازی هر نوع صدا و افکتی را ممکن می سازد. حتی نویز کمتری نسبت به امپ های قدیمی تر دارند و از افکت های صوتی مانند Chorus، Delay، Reverb و یا Flanger نیز بهره گرفته اند. با این وجود خیلی از نوازندگان، امپ مدلساز را جایگزین امپ اصلی خود نمی نمایند اما باید در نظر داشت که هر نوازنده، سلیقه منحصر به فردی دارد و نمی توان بطور قطع یک آمپلی فایر مشخص را بعنوان بهترین گزینه معرفی نمود.
اندازه آمپلی فایر
آیا امپ های بزرگتر همیشه بهترند؟ پاسخ منفی است. طراحی مدرن امپ های امروزی به شکلی است که به خوبی فرکانس های پایین را پخش می کنند. بعنوان مثال یک امپ ۴*۱۰” امروزی نیز توان پخش فرکانس پایین سیم B را دارند (که بطور مشخص کمتر از ۴۲ هرتز است). مسئله ای که قبل تر غیرقابل تصور بود. درایورهای ۱۵ اینچی نیز حجم زیادی دارند و حدودا می توان اظهار داشت اتاق را به لرزه در می آورد، بدین سبب یک امپ ۱*۱۵” کمبو برای تمرین و یا اجراهای کوچکتر انتخاب مناسبی خواهد بود.
چه معیارهایی را باید در نظر داشت؟
· هد و کابین یا کمبو؟
در صدای تولیدی هر دو امپ تفاوت چندانی وجود ندارد، با این وجود امپ های هد و کابین در واقع همان مشخصه هایی را دارند که یک امپ کمبو دارد، در دو بدنه مجزا! با این حساب می توان اظهار داشت امپ های کمبو قیمت مناسبتری نسبت به یک ست هد و کابین دارند. شاید در بعضی موارد تعداد ورودی ها و خروجی های یک امپ کمبو کمتر باشد اما این مسئله تاثیری بر کیفیت خروجی آمپلی فایر گیتار بیس ندارد.
· توان آمپلی فایر
برای تمرین و استفاده های خانگی یک امپ ۱۰۰ وات نیز کافی است. با این وجود از آنجایی که تولید فرکانس های پایین، درایور را درگیر می کند، بهتر است امپی در بازه ۲۰۰-۴۰۰ وات تهیه نمایید.
· تعداد درایورها (اسپیکرها)
ترکیب های متفاوتی از درایورهای مختلف وجود دارد. از معروفترین این ترکیب ها می توان به ”۴x۱۰”، ۱x۱۵”، ۱x۱۸ و ۸x۱۰” اشاره داشت. در ترکیب های حرفه ای تر بیسیست ها از یک امپ ۱x۱۵” و یک ۴x۱۰” استفاده می نمایند و به کمک یک کراس اور، فرکانس های پایین را به امپ ۱۵ اینچی، و low-mid و فرکانس های بالا را به دیگر اسپیکرها انتقال داده تا صدا، وضوح بیشتری داشته باشد.
· جنس بدنه امپ
از آنجایی که فرکانس های گیتار بیس ارتعاشات بیشتری تولید می نماید معمولا جنس بدنه ی امپلی فایر گیتار بیس ضخیم تر از امپ های گیتار الکتریک است. بنا بر این وزن بیشتری هم دارند، بنابراین، هنگام تهیه امپ گیتار بیس حتما به وجود لبه های فلزی و همین طور توری محافظ اسپیکرها دقت داشته باشید تا از لطمه دیدگی احتمالی امپ جلوگیری نمایید.
انتهای رپرتاژ آگهی
منبع: المور
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب