در آستانه روز بزرگداشت مادران و همسران شهدا،
مادر شهید اکبر مردانی: شهدا بهترین الگو برای جوانان هستند
به گزارش المور جاسمیه شادی مادر گرانقدر شهید «اکبر مردانی» اظهار داشت: شهدا می توانند بهترین اسوه و اسطوره برای نوجوانان و جوانان امروزی باشند امیدوار هستم با تأسی از آنها به رستگاری برسند.
به گزارش خبرنگار حوزه ایثارو شهادت ایرنا به نقل از سایت نوید شاهد، صدای محزون لالایی مادری از خانه ای به گوش می رسد. مادری که هر روز با اشک چشمانش قاب عکس شهید نوجوانش را می شوید اما اندوه دلش هیچ گاه شستنی نیست. با او به کوچه ای می رویم که ۴۱ سال پیش با فرزندش وداع کرد. مادر شهید اکبر مردانی قصه ای غمناک از آن کوچه دارد.
سالروز وفات ام البنین مادر گرامی علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس (سیزدهم جمادی الثانی مطابق با ۲۶ دی ماه ) به نام روز تکریم از مادران و همسران شهدا نام گذاری شده است.
در آستانه وفات بانو ام البنین(ع) و روز تجلیل و تکریم از مادران شهدا و جاسمیه شادی مادر گرانقدر شهید «اکبر مردانی» درباره فرزندش اظهار داشت: شهید اکبر مردانی فرزند شیخ حاتم در بیستم شهریورماه سال ۱۳۵۰ در سرابباغ دیده به جهان گشود.
وی تحصیلات ابتدایی خودرا در دبستان منوچهری زادگاهش شروع کرد. در کلاس سوم ابتدایی بود که در روز شنبه، چهارم آذرماه ۱۳۵۹ ساعت دوازده و نیم ظهر در ضمن حمله‌ی هوایی دشمن به زادگاهش به شهادت رسید.
پسرم یک مرد بود
جاسمیه شادی مادر شهید مردانی بیان کرد: پسرم از همان کودکی یک مرد بود. در امور کشاورزی به پدرش کمک می کرد. باهوش، زرنگ و درس خوان بود. سن و سالی نداشت ولی دلش به بزرگی دریا بود. قلب رئوفی داشت و در میان خواهر برادرهایش به مهربانی مشهور بود. یک شب پیش از شهادتش پای چراغ درس می خواند پدرش به وی گفت چراغ را بده. او ناخودآگاه اظهار داشت: من فقط امشب هستم، چراغ را از من نگیرید. فردای آن شب صدامیان با قساوت تمام، چراغی را از خانه ام خاموش کردند که تا ابد در غم هجرانش می سوزم و می سازم.
وی افزود: من و پدر اکبر سواد نداشتیم اما شوق آموختن در اکبر قابل توصیف نبود به همین خاطر به طور معمول می رفت پیش دامادمان و او به پسرم درس می داد و امتحان از او می گرفت.
عروج اکبر برای من آزمایش الهی بود
مادر شهید مردانی در این خصوص حملات هوایی حزب بعث عراق در تاریخ ۴ آذرماه ۱۳۵۹ اظهار داشت: عراقی ها دو هواپیما را برای بمباران سرابباغ فرستاده بودند، آن روز مدرسه تعطیل شده بود ولی مدیر مدرسه یکی از دوستان اکبر به نام مهدی را فرستاده بود دنبالش. اکبر ناهارش را خورده بود به من اظهار داشت: مادر چای دم کن من سریع برمی گردم. اکبر رفت و نیم ساعت بعد سیاه بالان عراقی بر فراز روستای سرابباغ پیدا شدند به خیال این که هواپیماهای خودی هستند برایشان دست تکان دادیم غافل از این که آنها قصد بمباران سرابباغ را دارند.
وی اضافه کرد: در مدت چند دقیقه سرابباغ را بمباران کردند و آسمان روستا تیره و تار شد. هواپیماها که رفتند من از ترس بقیه فرزندانم را در اتاق جمع کردم و در را بستم که بیرون نیایند. خودم را به کوچه رساندم نخستین چیزی که دیدم جسم سوخته‌ی اکبر بود. یک دست و یک پایش تقریباً قطع شده بودند صورتش از زیر دود سیاه مشخص نبود شوکه شده بودم. لبانم را بر روی لبانش گذاشتم و بوسیدمش. آرام چشمانش را باز کرد و برای آخرین بار نگاهم کرد. آزمایش سختی بود این که نظاره گر جان دادن پاره‌ی تنت باشی.
پسرم را غریبانه به خاک سپردیم
وی افزود: مدیر مدرسه؛ آقای آغاسی کنار پیکر بچه ها ایستاده بود و گریه می کرد. به خودمان آمدیم با فریاد ما برخی از مردم مجروحین را جمع کردند و به شهر آبدانان فرستادند. در ضمن یک ساعت روستا خالی از سکنه شد. مردم دسته دسته روستا را به سمت کوه ها و دشت ها ترک می کردند و ما غریبانه پیکر فرزندم را به خاک سپردیم.
درد یک سوخته را سوخته ها می فهمند
مادر شهید با اعلان اینکه بمباران روستای سرابباغ و شهادت افراد بیگناه و بی دفاع سند ننگینی بر اعمال حزب بعث بود اظهار داشت: در آن بمباران علاوه بر پسرم و مهدی بازگیر، عالم ماسپی، محمدرضا ماسپی و خاور ماسپی هم شهید شدند.
آن سال هر روز با حسرت نظاره گر رفتن بچه ها به مدرسه بودم گاهی اوقات یادم می رفت اکبر نیست و منتظرش می ماندم که از مدرسه بیاید و صدایم بزند. فقط مادرانی که فرزندشان را از دست داده اند می دانند من چه دردی می کشم. درد یک سوخته را سوخته ها می فهمند، روضه‌ی سخت مرا اهل سما می فهمند.
کلام آخر مادر شهید
کلام آخر خانم جاسمیه شادی، مادر بزرگوار شهید اکبر مردانی این بود: شهادت خاص افراد لایق است فرزندم پاک و معصوم بود و لیاقت شهادت داشت. غم هجرانش هیچوقت کم نمی گردد اما در راه وطن هر چه خون بدهیم کم است امیدوار هستم که شفیع ما در روز قیامت شود.
منبع: المور
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب