مسجد رانگونی ها آبادان
نام آبادان گره ی همیشگی با صنعت نفت خورده است. خیلی از بناها، رخدادها و یادگارهای آبادان به گونه ای با وجود پالایشگاه نفت ارتباط دارند. مسجد رانگونی ها یا آن گونه که آبادانی ها می گویند، رنگونی ها، با معماری هندی و به همت رانگونی های اهل برمه در آبادان تولید شده است. اما میان آبادان تا هند و رانگون که فاصله فراوان بود.
به گزارش المور به نقل از آس چارتر، در این مطلب آس چارتر مسجد رنگونی های آبادان را به شما معرفی می کند، تا آخر مطلب همراه ما باشید. شما می توانید با تهیه بلیط پرواز مشهد آبادان از این مسجد تاریخی هم دیدن کنید.
تاریخچه ساخت مسجد رانگونی ها پس از پیدا شدن نفت در مسجدسلیمان، باید پالایشگاهی ساخته می شد. پیشنهاد انگلیسی ها مدل پالایشگاه برمه بود که قبلا تجربه همکاری با آنها را داشتند. آبادان در استان خوزستان برای ساخت پالایشگاه انتخاب شد؛ چونکه در کنار رودخانه کارون قرار داشت و می شد اسکله ای برای صادارات نفت در کنار آن ساخت. بنابراین، انگلیسی ها برخی از مهندسان و کارگران برمه ای را به آبادان آورده بودند تا از تجربه آنها در صنعت نفت بهره ببرند. هنگامی که پالایشگاه شروع به کار کرد، افراد زیادی از شهرها و کشورهای متعدد به این شهر مهاجرت کردند. بخشی از این مهاجران هم از کشورهای هند، پاکستان و برمه بودند که حالا میانمار نامیده می شود. مسجد رنگونی ها در همان زمان، نزدیک پالایشگاه و با کمک مالی آن برای مسلمانان مهاجر رانگون ساخته شد. ساخت این بنا از سال 1291 پایه ریزی شد و حدود هفت سال ادامه داشت و بالاخره در سال 1299 به پایان رسید..
کشور انگلستان یک قرن پیش با سیاست های توسعه طلبی و همکاری با دیگر کشورها بر سر منافع حیاتی همچون نفت و فرآورده های آن با بستن قراردادهایی همکاری کرده که حاصل یکی از این همکاری ها ورود به کشور ایران و ساخت پتروشیمی در استان خوزستان می باشد. بعد از همکاری کشور انگلستان با کشور میانمار کنونی که در آن زمان بر سر ساخت پتروشیمی و پالایشگاه در آن کشور بوده، متوجه وجود نفت در استان خوزستان و شهر آبادان ایران شده و همین کشف بزرگ سبب مهاجرت انگلیسی ها و رانگونی ها به شهر آبادان شد. بعد از آغاز ساخت پتروشیمی در شهر آبادان به دست انگلیسی ها، رنگونی ها و هندی ها در سالهای 1291 الی 1299 به علت وجود کارگران مسلمان از دیگر کشورها در آبادان، تصمیم به بنای مسجدی با معماری هندی و مطابق فرهنگ کشور خود گرفتند. مسجد رانگونی ها طی مدت چند سال به دست هندی ها و بخصوص پاکستانی های مسلمان که اغلب سنی های حنفی بودند ساخته شد و اغلب هزینه ساخت آن هم توسط کارگران پاکستانی شرکت نفت پرداخت گردید. این مسجد یکی از مهم ترین مکان های تجمع مردم و کارگران هندی و پاکستانی و دیگر مسلمانان از گوشه گوشه جهان در دل خود بوده که این مورد خود یکی از جاذبه های این مسجد در زمان های گذشته بوده است. ساخت این مسجد توسط معماران هند و پاکستان انجام شد. این بنای زیبا و چشم نواز با رنگ سفید و رنگ های شاد به کار رفته در آن تفاوتی چشمگیر با دیگر مساجد در کشور ما داشته است.
معماری مسجد رانگونی ها با ورود به حیاط مسجد رنگونی ها و گذشتن از چند در که شما را به حیاط اصلی و بنای مسجد می رساند، سفیدی حیاط و دیوارهای این مسجد که بسیار جذاب است نظر شما را به خود جذب می کند. پیش از ورود به مسجد احساس می شود تمام آنرا با سنگ هایی سفید تزئین کرده اند ولی ملات مورد استفاده در تمام مسجد و دیواره ها از سیمان سفید که شاید به علت شرایط آب و هوایی از آن استفاده شده می باشد. مسجد رنگونی ها بر روی تونل های بزرگی بنا شده که مانع رسیدن رطوبت به بنای اصلی و ستون های مسجد است. سقف زیبای مسجد رنگونی ها با چهار گنبد زیبا و خوش نقش در کنار دو مناره که جذابیت آنرا بیشتر کرده بسیار دیدنی است. نمای زیبای سقف و سردر این مسجد کاملا بر گرفته از معابد هندی و معماری هندی پاکستانی است. از دیگر شگفتی های این مسجد استقامت بنا و طرز مهندسی ساخت آن می باشد که با وجود بمب باران ها و برخورد خمپاره به سقف آن فقط سوراخ و شکافی کوچک برداشته و تخریب نشده است. شبستان و سالن مسجد هم همانند دیگر قسمت های بنا با گل بوته هایی از جنس سیمان، طوری طراحی و ساخته شده است که همچنان بعد از گذشت یکصد سال با همان زیبایی پابرجا است.
تزئینات مسجد رانگونی ها در آبادان کارگران پالایشگاه نفت، این مسجد را با هزینه شخصی خود ساختند تا نماز خواندن و عبادت در آن برایشان حلال باشد و حتی صواب هم داشته باشد. وظیفه تعمیر و نگه داری این مسجد هم بر عهده شرکت نفت بود. مسجد رنگونی ها در آبادان به سرعت جای خویش را در قلب مردم شهر باز کرد. در این مکان علاوه بر نمازهای روزانه، نماز اعیاد مختلف همچون نماز عید فطر، نماز جمعه و سایر مراسم ها و جشن های مذهبی هم برگزار می شد. این مسجد در دوران پهلوی اول هم رونق قابل توجهی داشت و در آن نماز جماعت برگزار می شد. بعد از انقلاب اسلامی و با شروع هشت سال جنگ تحمیلی، به علت این که این مسجد در مناطق مرزی کشورمان با عراق قرار داشت، صدمه های فراوانی دید و حدودا نماز خواندن در آن تعطیل شد. با به انتها رسیدن جنگ، بخش های صدمه دیده مسجد را ویران کردند و در ساختمان اصلی هم تغییراتی صورت گرفت. در آن دوران و به علت ویرانی های بیش از اندازه، برخی سخن از ویران کردن این مسجد تاریخی به میان آوردند، البته با اقدامات بموقع سازمان میراث فرهنگی، این اثر مرمت شد و امروزه بعنوان یکی از آثار ملی ایران هم شناخته می شود. امروزه موزه اسناد تاریخی و خطی شهر آبادان هم در این مسجد دایر شده است.
سرنوشت رانگونی ها چه شد؟ رانگونی ها در زمان کوتاهی با آبادانی ها کنار آمدند و با آنها هماهنگ شدند. آنها بعنوان همکار و پا به پای مردمان این شهر بنای پالایشگاهی را بر عهده گرفتند که در زمان جنگ جهانی دوم ظرفیت آن به صدها هزار بشکه در روز رسید و نقش مهمی را در تأمین سوخت و پیروزی متفقین بازی کرد. اهالی برمه تا مدت ها در بخش های فنی پالایشگاه در سِمَت های خود باقی بودند تا این که مهندسان ایرانی کم کم جای آنها را گرفتند. البته انگلیسی ها، تمایل چندانی به پبشرفت کارشناسان ایرانی نداشتند و به همین علت کمی طول کشید تا ایرانیان مسئولیت های آنها را بر عهده بگیرند. با رخ دادن تحولات در صنعت نفت ایران پس از سال 1357 و آغاز اعتصابات و بیرون رفتن خارجی ها از این صنعت، خیلی از شاغلان خارجی از برمه و هند بار خویش را بستند و به وطن خود بازگشتند. مسجد آنها هم متروک شد و دیگر کسی به سراغ آن نرفت. امروزه دیگر اثری از جمعیت قابل توجه رانگونی ها در آبادان نیست؛ اما برخی از آنها به علت ازدواج با ایرانیان و یا علل دیگر در این شهر زندگی می کنند. برای آنها این مسجد، چیزی فراتر از یک نمازخانه یا عبادتگاه بود. مسجد رنگونی ها جایی برای تمامی هندی ها و برمه ای ها و تمام کشورهای هندی زبان بود و آدرس سرراستی برای آنها به شمار می رفت. تجمع رسمی برای بیشتر تصمیم گیری های موجود در بین هندی ها و همه همشهریان دور و نزدیک در این مکان صورت می گرفت و مسجد رنگونی ها محلی قابل اتکا برای همه مسلمانان دور از وطن محسوب می شد.
انتهای رپرتاژ آگهی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب